زخم های عفونی : نوع، علائم و درمان آن ها

پوست ما مثل یک لباس رزمی می باشد که ما را از ورود میکروب های اسیب زا محافظت می کند. همچنین از آلودگی های محیطی. هر گونه پارگی یا سوراخی روی پوست به عنوان زخم در نظر گرفته می شود که کانال راحتی برای ورود پاتوژن ها، اکثرا باکتری ها به بدن می باشند. چنین چیزی را کولونیزاسیون پاتوژن های باکتریال می نامند.

عفونت بخاطر زخم رخ می دهد درصورتی که سیستم ایمنی بدن قوی نباشد، و نتواند با پاتوژن های باکتریال مبارزه کند. انواع خاصی از باکتری ها مثل استافیلوکوکوس آرنوس و دیگر انواع استافیلوکوکوس رایج ترین پاتوژن های عفونی شدن زخم می باشند.

برخی از این زخم های عفونی، خودشان بهبود می یابند و خود به خود درمان می شوند. عفونت های دیگر هم هستند که در صورت عدم درمان جدی تر می شوند.

انواع زخم های عفونی چه می باشند؟

زخم های عفونی معمولا انواع زیرلایه ای دارند :

زخم های تروماتیک که به خاطر پارگی پوست دراثر ساییدگی، پارگی پوست، نیش حشرات، و سوختگی رخ می دهند. همین ها نشانه ای از عفونت هستند.

عفونت زخم های بخیه شده که ۳۰ روز بعد از جراحی ظاهر می شوند. بخاطر پانسمان غیربهداشتی و نامناسب، بیماری های خاص و غیره.

عفونت زخم های جراحی شده درصورتیکه در جراحی به طور کامل ضدعفونی و استریلیلزه صورت نگرفته باشد، منجر به آلودگی زخم در طی جراحی می شود. عفونت معمولا بین ۲۴ تا ۷۲ ساعت بعد از جراحی رخ می دهد.

علائم و نشانه های عفونت زخم چیست؟

زخم های عفونت کرده یک یا چندین علائم زیر را دارا می باشند :

• چرک یا مایع روشنی که از زخم بیرون می زند.
• جوش یا توده زرد که روی زخم شکل می گیرد.
• اندازه پوسته ها افزایش یافته.
• افزایش قرمزی دور زخم.
• رگه های قرمز از سمت زخم به سمت قلب.
• زخم نازک تر و حساس تر شده.
• درد یا تورم زاید بعد از ۴۸ ساعت از زمانی که زخم رخ داده.
• زخمی که باعث پیشرفت تاول شده یا بافت های مرده و سیاه رنگ.
• گره لنفاوی در این ناحیه از پوست ممکن است بزرگتر و نازک تر شده.
• شروع بثورات گسترده قرمز روشن .
• شروع تب.
• زخم تا ۱۰ روز بعد از اسیب، بهبود نیافته.

چه درمان هایی برای کاهش میزان زخم پیشنهاد می شود؟

• پاکسازی کامل زخم در اولین وقت ممکن تا کمتر شود.
• اجازه برای تغذیه و ابرسانی پوست.

درمان زخم های عفونی بستگی به نوع زخم دارد، درجه عفونت، و باکتری که باعث این عفونت شده.

پزشک ممکن است نمونه ای از ترشح زخم عفونی شده را بگیرند تا ازمایش کنند. و تشخیص داده شود ایا عفونتش بخاطر تهاجم باکتریایی بوده. درصورتی که پزشک تایید کند می توان تست های مشکوک به آنتی بیوتیک را انجام داد. برای اینکه تعیین شود تاثیرگذارترین آنتی بیوتیک برای درمان عفونت چه بوده.

برای عفونت های قارچی مشکوک، تست های دیگری برای کالچرینگ استفاده می شود. بهبود زخم بخاطر پوسته‌پوسته شدگی بافت کند می شود. همین می تواند روی تاثیر آنتی بیوتیک های موضعی تاثیر بگذارد. ترشح و یا از بین رفتن این پوسته ممکن است نیاز باشد. پانسمان های آنتی میکروبیال می تواند استفاده شود که تکنولوژی سیلور دارند. ممکن است برای کاهش bioburden استفاده شود. استفاده از هرگونه آنتی بیوتیک چه سیستمی چه موضعی، باید توسط یک پزشک هدایت شوند.